Volgende week zaterdag (19 december) zullen de Nederlands kampioenen worden gehuldigd tijdens het Bondstoernooi. In november behaalden Eveline Broers (MCR) en Martijn Klaar (RCR) de nationale titels in de categorie competitiespelers.
We legden beide kampioenen dezelfde vragen voor:

NMB_Klaar_Broers

Wat waren je ervaringen dit jaar tijdens de toernooien die je hebt gespeeld?
Ik heb gemerkt dat het spelniveau en de sportiviteit van spelers enorm varieert.

Heeft de spanning, met name tijdens de laatste ronde, gezorgd dat je anders bent gaan spelen?
Ik heb nooit last van spanning, dus nee.

Welke kwaliteiten waren essentieel voor het behalen van de titel?
Consistent spelen en niet te veel weggeven.

Hoe bereid jij je voor op een toernooi?
Door niet te laat naar bed te gaan en mijn speellat bij de autosleutel te leggen om ‘m niet te vergeten (anders krijg ik namelijk nekpijn na een dag spelen).

Wat zegt deze nationale titel je?
Leuk om te winnen. Ik heb al een plek op de vensterbank vrijgemaakt, waar ik de prijs ga zetten.

Wat vind je van de nieuwe opzet voor het NK?
Die is niet mijn keuze. Elk toernooi moet gespeeld worden en alle scores tellen mee (+ compensatieregeling voor organisatoren).

Hoe kun je spelers beïnvloeden?
Rustig spelen helpt andere, wat nerveuzere spelers om kalm te worden. Daarnaast is sportiviteit een grote factor om een prettige speelsfeer te creëren. En het helpt ook dat iedereen mij nu kent (was vorig jaar nog ‘nieuw’ voor iedereen) en weet wat men kan verwachten aan tafel.

Wat zijn jouw doelen voor het volgend jaar?
(grappend) Het toernooi in Denemarken winnen, evenals het EK, de nationale titel pakken, en nog meer?

Wil je nog iets toevoegen aan deze vragenlijst?
Alleen een opmerking: Ik vind het leuk om te zien dat steeds meer mahjongers riichi gaan spelen.

In het afgelopen jaar heb ik alleen het Kongroverstoernooi gemist. De andere toernooien heb ik redelijk gespeeld, uitschieter was zeker het Rode Draak Twente-toernooi; daar haalde ik de maximale 16 punten. Doordat ik het Kongroverstoernooi miste, kon ik maar 1 toernooi wegstrepen. Dat zegt overigens niet alles, kijk maar naar Ad van der Linden, hij eindigde als derde op de lijst en heeft 5 toernooien gespeeld, niets weg te strepen dus, gewoon alle keren goed gespeeld.

Ik vind de nationale titel op grond van de jaarlijkse ranglijst, een leuke verandering ten opzichte van eerdere jaren. Ik ben al twee keer eerder bovenaan de ranglijst geëindigd en dat is toch speciaal. In het verleden werd je Nederlands kampioen als je als hoogste Nederlander eindigde op het Dutch Open. Dat heb ik ook een keer bereikt, maar ik won toen het toernooi niet. Ik werd tweede of derde (zie je, weet ik al niet meer). Dat voelt toch anders.

Ik bereid me nooit voor op een toernooi, ik kijk er alleen naar uit. Ik speel heel geconcentreerd, ik ben me ook nooit bewust van rumoer in een zaal.
Verder komt het zoals het komt. Soms lukt alles en krijg je de prachtigste stenen op je lat. Dan is winnen niet meer zo moeilijk. Het wordt pas lastig als dat niet zo is, dan moet je extra opletten. Soms is het nodig om een wachtend spel af te breken, liever een remise dan aangooien. Dat is iets wat ik geleerd heb van riichi. Aan de andere kant heeft dat als nadeel dat je de kans op een selfpick bij je tegenspeler vergroot. Afwegen dus, wat is de juiste beslissing?
We nemen ook allemaal weleens de gok, maar dan moet je zelf wel een grote hand hebben, anders is het risico te groot.

Je vraag of je spelers kunt beïnvloeden vind ik lastig. Daar ben ik me niet zo van bewust. Ik weet wel dat ik een aantal spelers liever niet tegenkom. Spelers die heel goed zijn in het dicht houden van de hand bijvoorbeeld, of die spelers waarvan je (bijna) nooit wint. Dat heb ik bijvoorbeeld bij Yvonne van der Heide, zodra die aan tafel komt, weet ik dat het lastig wordt. Ad van der Linden is ook zo iemand. Die spelers verliezen echt wel, maar heel zelden als ik bij ze aan tafel zit.
Dat gebeurt op alle niveaus. Op onze club speelt Hanny Tiller. Ze speelt geen toernooien, komt alleen op donderdagavond naar de club, maar als ik bij haar aan tafel ga zitten wint ze 99 van de 100 keer. Apart he? We moeten er wel altijd vreselijk om lachen.

Mijn doel voor volgend jaar is een hoge plek op de ranglijst zodat ik naar het EK in Portugal kan. Zowel dit jaar als vorig jaar eindigde ik als eerste op de ranglijst, maar waren er geen EK-plaatsen te verdienen. Driemaal is scheepsrecht zeggen ze, ik hoop dus maar dat ook volgend jaar een hoge klassering gaat lukken!