ENMV’er Ad van der Linden is een mahjongspeler die een tandje bijzet zodra zich een toernooi buiten de landsgrenzen aandient. Die conclusie trekt men wanneer men aan scorebordjournalistiek doet.
Boekt hij op Nederlandse toernooien degelijke resultaten, zodra de tegenstanders voornamelijk andere talen spreken valt hij in de prijzen.
Zo won hij in de laatste anderhalf jaar toernooien in Murcia, Póvoa de Varzim (2x), Hannover en – het afgelopen weekend – in Villejuif (Parijs). Kennen de drie eerstgenoemde toernooien een overzichtelijk deelnemersveld, voor het Franse geldt dat zeker niet. Liefst 99 veelal door de wol geverfde mahjongers liet de speler uit Nieuwerkerk aan den IJssel daar achter zich.
We vonden Ad bereid zijn ervaringen met ons te delen.
Fleur d’Orchidée toernooi ‘Chow Time’ in Parijs
Ons toernooi begon eigenlijk al in de auto op weg naar Parijs. Altijd gezellig met Gerda en Eveline achterin. In de auto spraken we al over het willen winnen van de titel: “Het beste team”. Onze naam ‘P(e)age’ gaf al vanaf het begin reden tot discussie. Is het nu ‘wij betalen’ of ‘zij betalen’. Eveline gaf de oplossing. Het is ‘ZIJ betalen’ want het is een zelfstandig naamwoord.
Op weg dus naar Chow Time een dubbeltoernooi met ‘In Vino Veritas’ in Italië. Dit toernooi staat bekend als een zwaar toernooi met 100 spelers. De eerste dag liep fantastisch voor mij. Alles lukte en na drie ronden, had ik de volledige buit van 12 punten binnen. Dat beloofde wat en dat vonden de teamleden ook.
Maar we waren pas halverwege. Op zondag werden nog drie ronden gespeeld. De 4e ronde sloot ik af met 2 punten, de 5e ronde zat ik met clubgenoot Marjan aan tafel, die mij op de hielen zat. En jawel, Marjan won volkomen verdiend en klom naar de 1e plaats. Ik kon nog net op tijd 2 punten uit het vuur slepen. De laatste ronde liep voor mij alles op rolletjes (waarschijnlijk door de team-yell) en stapte met 4 punten van tafel. Daardoor werd ik – op ‘doelsaldo’ – 1e met 20 punten op zak.
Het leukste moest echter nog komen. We werden namelijk ook als team 1e en met een aantal zeer goed gevulde delicatessenpakketten gingen we terug naar Nederland; nog gezelliger dan de heenweg zoals iedereen zal begrijpen. Nu op naar Italië. Pauline en ik kijken er naar uit.
Leave A Comment